Ι
Το Δημιουργικό Πνεύμα
Κάθε τί πού δημιουργείται,δημιουργείται πάνω σε μιά καταστροφή.Η ίδια φωτιά που καταστρέφει η ίδια είναι που δημιουργεί.Για ο,τιδήποτε χτίζεις πρέπει να έχεις συντρίψει κάτι άλλο.Η φωτιά που αποτεφρώνει ο,τι σαθρό και απεχθές η ίδια είναι που δημιουργεί κάστρα αλώβητα και αδιαπέραστα τείχη.Το πνεύμα πού θέλει ν αναγεννηθεί,πρέπει πρώτα νά σκοτώσει ότι άσχημο και αδύναμο κουβαλάει μέσα του.Πρέπει να περιφρονήσει ό,τι υπάρχει μέσα τού πού περιφρονεί τόν εαυτό τού. Συνέχεια
Ήχοι που σβήνουν
στου απέραντου
γήινου ορίζοντα
τις Φλόγες . . .
Άπειρες Ψυχουλες
βαδίζουν στο αδιάβατο
του Κόσμου . . .
Φώς που χορεύει
Φώς καθάριο
ασβεστης Φλόγας
Ονείρων . . .
Αέναη Περιδίνηση
στ ατέρμονα βάθη
της Στιγμής . . .
Αδημιουργητα Πάθη
στ ακροριζα
παμφλογης Επιθυμίας
του Πυρός . . .
Πνοή απ το Άπειρο
τρυπώνει στους περιορισμούς
της Μορφής . . .
Πνεύμα που καταστρέφει
Πνεύμα Δημιουργικό
Πύρινης Οδύνης
Δακρύων . . .
Αέναη Περιπλάνηση
στ απόκοσμα Γέλια
των Ιδεών . . .
Κορνήλιος Καστοριάδης, συνέντευξη στον Pierr Ysmal (1-5-1991).
Ερ: Ο πόλεμος του Κόλπου είναι μια περιπέτεια ή μια σημαντική χρονολογία στις σχέσεις Βορρά-Νότου;
Απ: Ο πόλεμος του Κόλπου δεν είναι ασφαλώς περιπέτεια. Επιτρέπει να εμφανιστούν παταγωδώς ορισμένοι θεμελιώδεις παράγοντες της σημερινής παγκόσμιας κατάστασης. Από τη μια μεριά, η εξέλιξη -ή μη εξέλιξη- του Τρίτου Κόσμου. Ο Σαντάμ Χουσείν και το καθεστώς του είναι ακραίες περιπτώσεις, αλλά και τυπικές. Υπάρχουν τυραννίσκοι και στρατιωτικά καθεστώτα κατά δεκάδες στην Αφρική, στη Νοτιοανατολική Ασία, στη Λατινική Αμερική. Από την άλλη μεριά, για πρώτη φορά μετά το Βιετνάμ, οι Δυτικοί -δηλαδή οι ΗΠΑ- επιβάλλουν με τη βία την αντίληψη τους για την «παγκόσμια (νέα) τάξη».
Έριχ Φρομ
Αδερφική αγάπη είναι η αγάπη ανάμεσα σε ίσους, μητρική αγάπη είναι η αγάπη γιά τόν αδύνατο. Αν καί διαφορετικοί μεταξύ τους, οί δυό αυτοί τύποι της αγάπης έχουν τό κοινό σημείο ότι από τήν ίδια τους τή φύση δέν περιορίζονται σ’ ένα πρόσωπο. Αν αγαπώ τόν αδερφό μου, αγαπώ όλα μου τά αδέρφια, αν αγαπώ τό παιδί μου, αγαπώ όλα τά παιδιά μου, κι ακόμα καί όλα τά παιδιά, όλους εκείνους πού χρειάζονται τή βοήθεια μον. Σέ αντίθεση προς τους δυό αυτούς τύπους της αγάπης, βρίσκεται η ερωτική αγάπη πού εκφράζεται στή βαθιά επιθυμία γιά πλήρη συνταύτιση καί ένωση μ’ ένα άλλο πρόσωπο. Από τήν ίδια της τή φύση είναι αποκλειστική κι όχι παγκόσμια. Κι είναι ίσως ό πιό απατηλός τύπος αγάπης πού υπάρχει. Συνέχεια
Gustave_Le_Bon
Γουσταύος λε Μπον, Ψυχολογία των μαζών (έκδοση ΤΟ ΒΗΜΑ, 2010, σειρά “Βιβλία που άλλαξαν τον κόσμο”, μετάφραση Ι. Χριστοδούλου, σελίδες 33-40)
Από την άποψη της ψυχολογίας, η έκφραση μάζα παίρνει μια εντελώς διαφορετική σημασία. Μέσα σε κάποιες δεδομένες συνθήκες, και μόνο μέσα σε αυτές τις συνθήκες, μια συσσώρευση ανθρώπων αποκτά καινούργιους χαρακτήρες, πολύ διαφορετικούς από αυτούς του κάθε ατόμου που τη συνθέτει. Η συνειδητή προσωπικότητα εξαφανίζεται, τα αισθήματα και οι ιδέες όλων των μονάδων είναι προσανατολισμένα στην ίδια κατεύθυνση. Διαμορφώνεται μια συλλογική ψυχή, προσωρινή αναμφίβολα, αλλά που εμφανίζει χαρακτήρες πολύ σαφείς. Η συλλογικότητα επομένως γίνεται αυτό που, ελλείψει μιας καλύτερης έκφρασης, θα ονομάσω μια οργανωμένη μάζα, ή, αν προτιμάτε, μια μάζα ψυχολογική. Αποτελεί ένα ενιαίο ον και υπόκειται στο νόμο της διανοητικής ενότητας των μαζών.
Richard J. Evans, η έλευση του Γ’ Ράιχ.
Προς τα τέλη του 1889, ο Χέρμαν Άλβαρτ, διευθυντής δημοτικού σχολείου στο Βερολίνο, αντιμετώπιζε τον κίνδυνο οικονομικής καταστροφής. Γεννημένος το 1846 σε μια πάμφτωχη οικογένεια της Πομερανίας, βρήκε το μισθό που κέρδιζε από τη χαμηλή θέση του στη πρωσσική εκπαιδευτική ιεραρχία πολύ μικρό για να καλύψει τα σημαντικά έξοδα της καθημερινής διαβίωσης. Μέσα στην απελπισία του, διέπραξε έα έγκλημα που έμοιαζε ειδικά σχεδιασμένο για να πλήξει τις ευαισθησίες των ανωτέρων του: έκλεψε χρήματα από το ταμείο που είχε δημιουργηθεί για τη χριστουγεννιάτικη γιορτή των μαθητών στο σχολείο του. Πολύ σύντομα αποκαλύφθηκε το παράπτωμα του και απολύθηκε, χάνοντας έτσι τη τελευταία πηγή εισοδήματος που του είχε απομείνει. Πολλοί άνθρωποι θα είχαν τσακίσει υπό το βάρος αυτής της καταστροφής κυριευμένοι από ενοχές και τύψεις. Όχι όμως ο Χέρμαν Αλβαρτ. “Ο Διευθυντής”, όπως έγινε σύντομα γνωστός στο ευρύ κοινό, αποφάσισε να περάσει στην επίθεση. Ψάχνοντας γύρω να βρει κάποιον να κατηγορήσει για τις κακοτυχίες του, δεν άργησε να στρέψει τη προσοχή του στους Εβραίους.
Hitler-Goebbels
προφητικός λόγος του J. GOEBBELS.
[…] Τη στιγμή που η βρετανική ισχύς καταρρέει, έχουμε την ευκαιρία να αναδιοργανώσουμε την Ευρώπη με βάση τις αρχές που αντιστοιχούν στις κοινωνικές, οικονομικές και τεχνικές ευκαιρίες του 20 ού αιώνα.
Περίπου εκατό χρόνια πριν το γερμανικό μας Ράιχ βρέθηκε σε μια παρόμοια διεργασία. Εκείνη την εποχή ήταν κατατετμημένο σε πολλά μεγάλα και μικρά κομμάτια, όπως είναι η Ευρώπη σήμερα. Αυτό το μπέρδεμα μικρών κρατών ήταν ανεκτό όσο οι τεχνικές δυνατότητες, ειδικά των επικοινωνιών, δεν ήταν τόσο ανεπτυγμένες, ώστε να ταξιδεύουμε σύντομα από την μία μικρή χώρα στην άλλη. Αλλά η ανακάλυψη της ισχύος του ατμού κατέστησε μη αποδεκτές τις παλαιότερες συνθήκες[…] Συνέχεια
Σας διδάσκω τον υπεράνθρωπο. Ο άνθρωπος πρέπει να ξεπεραστεί. Εσείς τι έχετε πράξει για να τον ξεπεράσετε; Μέχρι τώρα, όλα τα όντα έχουν δημιουργήσει κάτι ανώτερο του εαυτού τους, κ’ εσείς θέλετε να είστε η άμπωτη μέσα σε τούτη την μεγάλη παλίρροια και προτιμάτε να πισωγυρίζετε στο ζώο, παρά να ξεπερνάτε τον άνθρωπο; Τι είναι για τον άνθρωπο ο πίθηκος; Είτε περίγελος είτε επίπονη ντροπή. Το ίδιο θα είναι για τον υπεράνθρωπο ο άνθρωπος. Είτε περίγελος είτε επίπονη ντροπή. Οδεύσατε από το σκουλήκι προς τον άνθρωπο και ακόμη έχετε μέσα σας πολύ σκουλήκι. Κάποτε ήσασταν πίθηκοι και ακόμη και τώρα ο άνθρωπος είναι περισσότερο πίθηκος από τον κάθε πίθηκο. Όποιος και να είναι ο πλέον σοφός από εσάς, δεν είναι άλλο από κάτι ερμαφρόδιτο, μια νόθα γέννα από φυτό και φάντασμα. Εγώ, όμως, δεν σας ζήτησα να γίνετε φυτά ή φαντάσματα. Εγώ σας διδάσκω τον υπεράνθρωπο! Ο υπεράνθρωπος είναι το νόημα της γης. Ας το ενστερνιστεί η βούληση σας: ο υπεράνθρωπος είναι το νόημα της γης. Αδέλφια μου, σας εξορκίζω, μείνετε πιστοί στην γη και μην εμπιστεύεστε εκείνους που σας μιλούν για υπεργήινες ελπίδες. Εκείνοι σας δηλητηριάζουν, εκούσια ή ακούσια. Είναι οι περιφρονητές της ζωής. Ετοιμοθάνατοι και δηλητηριασμένοι και οι ίδιοι. Η γη τους έχει βαρεθεί. Ας χαθούν, λοιπόν, από το πρόσωπο της γης. Παλαιότερα, η βλασφημία εναντίον του Θεού ήταν η μεγαλύτερη βλασφημία, αλλά ο Θεός πέθανε και μαζί του πέθαναν και όσοι τον βλασφημούσαν. Τώρα, το πλέον φριχτό πράγμα είναι να βλασφημείς την γη και να εκτιμάς περισσότερο τα τρίσβαθα του αδιαπέραστου, παρά το νόημα της γης.
Φρ. Νίτσε
ο Ζαρατούστρας άκουσε για ένα γέρο που τον παίνευαν επειδή μιλούσε όμορφα για τον ύπνο και την αρετή. Τον είχαν τιμήσει κι ανταμοίψει πολύ γι’ αυτό, κι όλοι οι νέοι μαζεύονταν και κάθουνταν μπροστά του. Ο Ζαρατούστρας πήγε κι αυτός και κάθησε μπροστά στη καρέκλα μαζί με τους άλλους νέους άντρες. Κι έτσι ήταν που μίλησε ο σοφός:
–Να τιμάτε και να νιώθετε ταπεινοί μπροστά στον ύπνο! Αυτό είναι το πρώτο απ’ όλα. Και ν’ αποφεύγετε όλους αυτούς που κοιμούνται άσχημα και ξυπνούν μέσα στη νύχτα!
Συνέχεια
ΣΕΜΕΛΗ ΙΙ 